اگر قصد برنامه ریزی برای سال 94 را دارید خوب است بدانید که در سال آینده در مجموع 27 روز تعطیل رسمی است و برای مسافرت های تابستانی هم باید به فکر ذخیره مرخصی باشید چون تابستان کم تعطیلاتی در پیش است.
به گزارش به نقل از عصرخبر، نخستین موضوعی که برای خیلی ها جالب توجه است اطلاع از وضعیت تعطیلات نوروزی است تا مردم بتوانند برنامه ریزی برای ایام عید داشته باشند.
ساعت دو 15 دقیقه 11 ثانیه روز شنبه اول فروردین سال 94 آغاز می شود و دور اول تعطیلات نوروزی تا سه شنبه ،چهارم فروردین ادامه دارد.
دور دوم این تعطیلات از روز چهارشنبه 12 فروردین و روز جمهوری اسلامی آغاز می شود و تا جمعه 14 فروردین ادامه خواهد یافت ، بر این اساس روز طبیعت پنجشنبه است و روز شنبه 15 فروردین هم نخستین روز مدارس خواهد بود.
چند آدم بدبخت
«پنج ستاره» غافلگیرکننده است. بر خلاف ظاهر دم دستی فیلمنامه اش، موفق می شود ایده یک خطی خود را به خوبی گسترش دهد. آدم هایی را معرفی کند که شناختنشان کار زیاد سختی نیست و مسائل و مصائبی را پیش بکشد که درد بسیاری است. پس «پنج ستاره» قادر به جلب درک مخاطب نسبت به قصه و آدم هایش است و این نکته برای مهشید افشارزاده که این نخستین فیلم اوست، گوهر گرانبهایی است.
او بی مقدمه اضافی، سراغ اصل قصه می رود و از همان ابتدا نخستین چالش قهرمان را به بهانه ای برای ورود به دنیای چند آدم گرفتار و بدبخت تبدیل می کند و در ادامه بحران را از راه می رساند و اوضاع را اندکی -و فقط اندکی- دگرگون. بحرانی که پیکانش آبروی همان چند آدم بدبخت را نشانه رفته. خوبی فیلم در این است که پایش را از این سادگی قصه و البته رِقت بحران فراتر نمی گذارد. نه می خواهد از آن چند آدم بدبخت قدیس بسازد و نه از شخصیت منفی قصه ابلیس. فیلم نمایش روند ایجاد، گسترش و خاتمه این بحران است و در این لابلا نقبی هم می زند به زندگی دردمندانه آدم هایی که با هر نقص و عارضه ای می کوشند تا به هر قیمتی از آبروی خود نگذرند. همین.
وگرنه «پنج ستاره» نه حائز دست آوردی فرمالیستی است و نه قصه ای منقلب کننده را تعریف می کند. بلکه تنها یک فیلم عادی است که این روزها فقدانش در سینمای نیمه جان ایران بسیار احساس می شود. بله، فیلم عادی، با قصه ای عادی که در ریتم و ضرباهنگی مناسب (با سپاس از کار تحسین آمیز واروژ کریم مسیحی در مقام تدوینگر) بتواند مخاطبش را تا به انتها با خود همراه کند. به دور از جاه طلبی اطواری و یا نگاهی اندرزگو و نسخه پیچ.!!!
چه بسا اگر نام فیلمساز اسم و رسم داری پای «پنج ستاره» بود تا کنون جوایزی هم می گرفت و در محافل و جراید بیشتری به بحث و نظر گذاشته می شد. چه حیف که این بی التفاتی را نیز باید به سترونی این روزهای سینمایمان افزود.....
آرش سیاوش
فیلمولوژی-دی 93