ازکسانی که از من مـــــــــــتنفرند سپاسگزارم چون، آن ها مرا قوی تر می کنند.
از کسانی که مرا دوســـــــــــــــــــــت دارند ممنونم چون، آنان قلب مرا بزرگتر می کنند
ازکسانیکه مرا ترک میکنند متشـــــــــــــکرم چون، آنان بمن می آموزند که هیچ چیز تا ابد ماندنی نیست
از کسانی که با من مـــــیمانند سپاسگزارم چون، آنان بمن معنای دوست واقعی را نشان می دهند.
خواستم بگویم کیستم،دیدم نگفتن بهتر است،چه سود؟آنکس که با من نمی ماند همان بهتر که نشناسد مرا و آنکس که می ماند خود خواهد شناخت.
باشد تا روزی بیش از این ها بدانیم، بیش از این ها بنویسیم و چیزهایی بخوانیم و بنویسیم که از خواندن و نوشتن آنها،این احساس در ما بیدار شود که "انسان تر شده ایم.!!"
بد خلقم و بد عهد،زبان بازم و مغرور پشت سر من حرف زیاد است،مگر نه؟
گاهی باید ساکت شوید غرورتان را ببلعید و بپذیرید که اشتباه کرده اید این تسلیم شدن نیست، یعنی بزرگ شدن!
معذرت خواهی همیشه بدین معنا نیست که تو اشتباه کردی و حق با دیگریست..! معذرت خواهی یعنی: اون رابطه بیشتر از غرورت برات ارزش داره....
سلام
دوستان عزیز
این هفته گفتم در مورد نوشتن کمی صحبت کنم
البته همه ما میدونیم این حرفای منو ولی همیشه یاداوری خوبه حتی کارهای روزانه یادآوری
بشه و در موردش فکر کنیم که چطور به بهترین شکل انجام شون بدیم
خوب نوشتن از اینجا شروع کنم که همه آرزوها و نقشه های که میکشیم در ذهن ما تا ننویسیم
و برنامه ریزی نکنیم رویای بیش نیست و همه ما همیشه برنامه های در ذهنمون داریم که هرگز
به سرانجام نمیرسند
وقتی برنامه ها و هدفامون مینویسیم می تونیم دسته بندی کنیم و شروع کنیم
همیشه ذهن ما در حال طراحی آینده و اطراف مون هست ولی در اکثر موارد بی نتیجه
می مونه چون فقط رویاست
پس تمرین کنیم بنویسیم
یه مثال ساده گاهی با دوستی که برامون مهمه می خواهیم صحبت کنیم یا شخصی که برای
دیدنش وقت گذاشتیم تا درمواردی خاص صحبت کنیم ذهن خود را آماده کردیم و صدا ها بار در
ذهن خود تمرین کردیم وقتی تو موقعیت قرار میگیریم صحبت میکنیم و چون صحبت دو طرفه
هست خیلی از موارد که لازم بوده بگیم یا وقت نمی کنیم یا فراموش می کنیم و صحبتها گاه در
موردی که اصلا مهم نبود میگذره و در پایان بی نتیجه بر میگردیم و در ذهنمون باز میگیم ای
کاش فلان مورد میگفتم موقعیتشم بود ولی در ذهن ما اون لحظه نبود حالا برگشتیم خونه اول
گاه هم بعضی موارد گفتیم ولی نه مواردی که اولویت داشته
حالا فرض کنیم از قبل خود را آماده کردیم و همه موارد نوشتیم و اولویت ها رو مشخص کردیم
حتی اگه وقت کم بیایید چون نوشته داریم و یکی یکی به اونها می پردازیم و صحبتهای گوناگون
باعث نمیشه کنترل صحبت و دیدار رو از دست بدیم و از دیدار و صحبت خود خوشحالیم چون
نتیجه در بر داشته
همه موارد در زندگی ما این چنین است پس یاد بگیریم حتی کارهای روزانه خود بنویسیم و بعد
شروع کنیم هر روز چند دقیقه وقت صرف نوشتن میشه ولی همه برنامه هامون تحت کنترل در
می آیند و سرعت زیادی تو انجامش پیدا می کنیم در مورد آرزوها و برنامه های بلند مدت چند
ساله رو هم بنویسیم و مشخص کنیم بعداز چند ماه یا یک سال باید کجا باشیم و چه کارهایی
رو انجام داده باشیم
برنامه های بلند مدت را طولانی نکنید سعی کنید برا چند سال مثلا پنج سال آینده رو برنامه ریزی
کنید و این پنج سال را به چند قسمت تقسیم و حتما در تایم مشخص پیشرفت برنامه رو
مشخص و بررسی کنید
به امید اینکه همه آرزوهایتان در دسترس باشد
شاد و خوش باشید
(برا هفته دیگه الان چیزی ندارم)