با سابقه ای بیش از 15 سال آماده همکاری با شما مدیریت محترم برای انجام مکاتبات تخصصی بازرگانی بین المللی فارسی –انگلیسی ، قراردادهای بازرگانی ، خدمات بازاریابی کالا برای بازار داخلی یا صادرات - تامین کالاهای مورد نیاز از منابع داخلی یا خارجی ،مترجم همراه شما در سفرهای تجاری و نمایشگاه های خارجی ، در خدمت شما هستیم.
دیگر هیچوقت نگران مکاتبات بازرگانی خارجی خود نباشید .ما حتی در ایام تعطیل آماده ارائه خدمات به شما مدیران محترم هستیم .
همواره می توانید با ارسال پیامک به موبایل 09123503964 با ذکر نام ، شماره تماس و درخواست ، ما را برای پاسخگویی سریعتر مطلع نمائید. صمیمانه آماده همکاری با شما مدیریت محترم می باشیم.
با تشکر
www.tarjomeyemotoon.blogfa.com
Tel/ Fax: 9821 77295114
Ntc_co_ir@yahoo.com
اظهارات حسن روحانی در «کنفرانس اقتصاد» بلاتردید فاقد معنا و مفهوم بود.
ایشان در بخشی از سخنان خود ابراز داشتند:
«نمیشه در کشور بگیم از لحاظ اقتصادی می خواهیم توسعه پیدا کنیم اما از لحاظ سیاست خارجی برنامه ما کاملا منقبض باشه. نمیشه والله بالله نمیشه! تجربه زندگی سیاسی ما میگوید که کشور با انزوا نمیتواند رشد مستمر داشته باشد. این هم معنایش این نیست که ما دست از آرمان و اصولمان برداریم. در مذاکره مگر کسی بحث از آرمان و اصول میکند، یک عده در توهمات زندگی میکنند. سر میز مذاکرات راجع به آرمان و اصول بحث نمیکنند. آنها هم نمیخواهند راجع به آرمان و اصول بحث کنند. در دنیای امروز، بحث منافع است، هر کشوری دنبال منافع خودش است. تهدیدها، فرصتها و منافع مشترک یا منافع اختصاصی، اینها اساس بحث سیاست خارجی است»
دکتر روحانی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشتند:
«خوب است بعد از 36 سال یک بار هم که شده این اصل قانون اساسی را اجرا کنیم و برای مسائل مهم اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به جای آنکه قانونی در مجلس تصویب شود، ماده قانونی یا برنامه را مستقیم به آرای مردم و همهپرسی بگذاریم»
هر چند روحانی به ضمیر اشاره خود جهت موضوع همه پرسی اشاره ای نکرد اما با توجه به ظرف کلام شان که معطوف به سیاست خارجی و امر توسعه کشور بود می توان مظروف را بر همین سیاق گمانه زنی کرد.
اما در این میان یک نکته قابل تامل است و آن این که گلایه دکتر روحانی در بخش نخست اظهارات شان از کیست یا چیست؟
می فرمایند والله بالله نمیشه با سیاست خارجی منقبض به توسعه اقتصادی رسید!
بسیار خوب . قبول ـ نمیشه!
اما این چه ربطی به همه پرسی از مردم دارد!؟
آقای روحانی
ـ شما سال گذشته با اکثریت آرا پیروز انتخابات ریاست جمهوری شدید و بر کرسی تلاش جهت تحقق وعده های خود نشستید.
ـ با نشستن بر کرسی ریاست جمهوری فرمودید «کشتیبان را سیاستی دگر آمد» و ما کار بلدان آمدیم و باید با دنیا تعامل کنیم و سیاست خارجی بلدی می خواهد که آن هم کار ماست!
ـ آقای ظریف با بشارت «آنکس که می گفت هولکاست افسانه است رفته» آمد و ملتی را شیفته و چشم انتظار تبحر دیپلماتیک خود جهت تعامل جهانی و برون رفت از انزوا کرد.
ـ رهبری نظام نیز تمام قد از رویکرد و مواضع شما در سیاست خارجی با لوگوی «نرمش قهرمانانه» حمایت کردند و خودتان نیز فرمودید در مذاکرات هسته ای برخوردار از اختیار تام هستید.
ـ دوستان تان هم فرمودند «مذاکره، بیانیه سیاسی خواندن نیست» حالا بشینید و از تیم ما یاد بگیرید !
اکنون چه اتفاقی افتاده که به شکوه «والله قسم بالله قسم نمیشه» افتاده اید!؟
اگر علی رغم همه حسن نیت ها و مساعی جمیله تان در تعامل با دنیا و کدخدایش، ناکام از تعامل برد ـ برد با ایشان شده اید چرا چوب آن را بر تن ملت می زنید!؟
اگر برخلاف تصورتان، نتیجه یک سال و نیم مذاکرات با ادبیات فاخر و دیپلماسی لبخند با «کدخدا» منجر به هیچ گشایشی نشده. حالا می خواهید با رفراندوم از مردم ایران به چه گشایشی برسید!؟
با خارجی نتوانستید به توافق برسید، در داخل مردم با رفراندوم باید پاسخگوی تان شوند!؟
اساساً در چنان رفراندوم مفروضی مایلید چه چیزی را به همه پرسی بگذارید!؟
این که:
ملت عزیز ایران ـ علی رغم تلاش صادقانه ما در تعامل با دنیا (کدخدا) و برخورداری از حمایت رهبر و اختیار تام داشتن، لیکن طرف غربی با ما راه نیآمد و نمی آید لذا اکنون شما بفرمائید به ایشان باج بدهیم تا والله قسم بالله قسم «بشه»!
جناب روحانی اگر «والله قسم بالله قسم نمیشه!» دلیل این «نشدن» در طرح غلط صورت مسئله است.
از ابتدا ساده اندیشانه و غیر واقع بینانه به مسئله ورود کردید.
پیش تر و به سهم و بضاعت مزجات خود آن ورود ساده اندیشانه را در مقام یک شهروند عادی خدمت تان معروض داشته بودم ما ظاهراً مایل نیستید واقعیات دنیای سیاست را برسمیت بشناسید.
...
بقعه لقمان، بنایی عظیم وآجری در در سرخس تاریخی در منتهیالیه شمال شرقی ایران است. این بنای آجری در فاصله بسیار کمی از مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد. این بنا پس از هزار سال، هنوز ابهت وصلابت خود را حفظ کرده و در میان تلهای خاکی بخشهای مخروبهٔ ملحقات بنا گردن فرازی میکند. مقبرهٔ این عارف سرخسی شباهت بسیار زیادی بین این بنا و آرامگاه سلطان امیر سنجری امیر سلاجقه دارد.این بنا آرامگاه منسوب به بابالقمان سرخسی، عارف مشهور سده ۴، شامل گنبدی دو پوشه آجری با ایوانی بلند است همچنین نوار کمربند مانندی قسمت مدور گنبد را از ساقه و دیواره آن که بر روی قاعده کثیرالاضلاعی قرار گرفتهاست، جدا میکند. در بدنه هر ضلع آن، روزنهای برای روشنایی درون گنبد تعبیه شدهاست. و تزئینات گچی، گچ بری و آجرکاری آن ممتاز است. درون طاقها مزین به نقوش هندسی لوزی شکل (برجسته و گود) میباشد. طول وعرض خارجی بقعه به ابعاد۷۰*۱۷۰و۴۰* ۲۶متر میباشد. ساختمان آن ازدو بخش مربع شکل متصل به هم تشکیل شدهاست. ایوان ورودی بزرگ و مرتفعی درسمت شمال و آرامگاه که در وسط چهار ضلع داخلی آن طاق نماهایی ساخته شدهاست. بقعه دارای دوطبقه و طبقهٔ دوم آن غرفه داراست. طرح چهارضلعی بنادرقسمت بالا به تعدادی تربنه به طرح هشت ضلعی تبدیل شده که حجم چشمگیری رادرنمای خارجی آن بوجودآوردهاست. و گنبد کم خیزی برروی استوانه بناگردیدهاست. نورداخل بقعه از چهارنورگیر مستطیل شکل دربدنه هشت ضلعی تامین میشودو طاق نماهای داخلی بنا باآجرکاری ظریف و طرحهای هندسی لوزی ساخته شدهاست این بنای تاریخی تحت شماره ۱۶۵ در شمار آثار تاریخی با ارزش ایران به ثبت رسیده است صدو شصت و پنجمین میراث ارزشمند ملی 83 سال بعد از ثبت ملی هنوز گردن افرازی می کند.
آقای نور گفته از ناتو و مسئولان مجله اشپیگل در مورد این گزارش توضیح خواهد خواست
عطا محمد نور، از رهبران قدرتمند جهادی در افغانستان گفته است اگر نام او به عنوان "دشمن" در فهرست افراد تحت پیگرد ناتو قرار گرفته و نیروهای خارجی به دنبال حذف فیزیکی او بودهاند، "واضح است که ترور دیگر شخصیتهای افغانستان [که در سیزده سال گذشته کشته شدهاند] نیز کار خارجیها بوده و دشمنان داخلی و طالبان در آن نقشی نداشتهاند."
آقای نور که امروز چهارشنبه ۱۰ جدی/دیماه (۳۱ دسامبر) در یک کنفرانس خبری در مزار شریف صحبت میکرد، از برهان الدین ربانی، رئیس پیشین شورای عالی صلح و ژنرال داود داود، از فرماندهان ارشد نظامی در حکومت افغانستان نام برد که هر دو در حمله انتحاری کشته شدند.
مجله آلمانی اشپیگل روز یکشنبه ۲۸ دسامبر، در گزارشی با نام "فهرست اوباما: تاریخچه مشکوک قتلهای هدفمند در افغانستان"، ادعا کرده بود به اسناد محرمانه سازمان ناتو دست یافته که نشان میدهد نیروهای خارجی حاضر در افغانستان فهرست بلندی از افرادی تهیه کرده بودند که باید مورد هدف قرار میگرفتند.
این مجله نوشته است که علاوه بر شبه نظامیان مخالف دولت، نام شماری از قاچاقچیان مواد مخدر و همچنین افرادی که نیاز به جمعآوری اطلاعات در مورد آنها بوده، در این فهرست دیده میشود.
اشپیگل از جمله به نام آقای نور اشاره میکند که در سال ۲۰۱۰ وارد این فهرست شده است.
با این حال آقای نور گفت که ژنرال دیوید کمپبیل، فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان، در گفتوگو با عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی تاکید کرده که قرار گرفتن نام افراد در این فهرست، الزاما به این معنا نیست که ناتو در صدد حذف فیزیکی آنها بوده است.
آقای نور در سخنان امروز خود گفت که او متحد سیزده ساله جامعه جهانی در جنگ علیه تروریسم بوده است.
او همچنین به قرار گرفتن نام خود در کنار قاچاقچیان مواد مخدر در این فهرست اعتراض کرد و گفت که مجله اشپیگل با نشر این گزارش به "آبرو و حیثیت" او لطمه وارد کرده است.
آقای نور گفت که در این مورد از مسئولان مجله اشپیگل و دولت آلمان توضیح خواهد خواست تا مشخص شود دلیل طرح چنین ادعایی از سوی این مجله چه بوده است.
روز گذشته احزاب مخالف دولت آلمان نیز خواهان تحقیق در مورد همکاری ارتش و سازمان اطلاعات خارجی این کشور در "قتل هدفمند" شماری از افرادی شدند که نام آنها در این فهرست گنجانده شده است