سخنی درباره موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز

دیروز مقاله ای رو با عنوان "مصونیت آهنین موسسات مالی غیر مجاز" در روزنامه همشهری مطالعه کردم چند نکته به ذهنم خطور کرد:

1)اگر مجوز 6 موسسه ای که در لیست انتظار کسب مجوز هستند صادر نشود چه بر سر  94هزار میلیارد سرمایه  مردم که در این موسسات سرمایه گذاری شده است می آید؟

2)چرا با وجود تاکیدات بانک مرکزی،صدا و سیما و رسانه ها باز هم بعضی از موسسات به فعالیت خود ادامه می دهند؟

3)مطابق با قانون خصوصی سازی و قانون اساسی ،نهاد یا بنگاه خصوصی نمی تواند با حمایت             "اشخاص حقبقی یا حقوقی دولتی" ادامه فعالیت بدهد. پس چرا بعضی موسسات به اصطلاح خصوصی  با دست بردن به بیت المال تشکیل ،اداره و حمایت شده اند؟ در واقع چگونه می توان انتظار داشت که نهاد خصوصی با نهاد شبه دولتی دولتی رقابت کند؟ 

4)درصد سودی که این موسسات غیر مجاز ارائه می کنند خلاف عرف ،قانون و شرع می باشد اما فعالیت این موسسات ادامه پیدا می کند. به چه علت فعالیت این موسسات غیر مجاز ادامه پیدا می کند؟

فقط یک روس میتواند دوست یک روس باشد

 

 

وزارت خارجه روسیه: به خاطر منافعمان، ایران را قربانی می‌کنیم!

 

---

کشورها سیاست خارجی خود را بر اساس تامین منافع ملی خود تعریف می کنند واین جزء لاینفک دیپلماسی در دنیا است تاریخ نشان می دهد همواره روسیه ایران را قربانی منافع خود کرده است وشاید بتوان گفت شوروی و بریتانیا بیشترین ضربه را برپیکر نحیف ایران وارد کرده اند اما اینکه ما سیاست خارجی خود را بر منافع ملی روسیه گره زده ایم نشان می دهد که از تاریخ درس نیاموخته ایم ودراین درس بسیار ضعیف ایم نمی دانم یک کشور چند بار از کشور دیگر باید لطمه بخورد تامتوجه شود .
ایران برای روسیه یک سرمایه هست برای چین . امارات .قطر. هم همین طور اما آیا انها هم برای ما سرمایه محسوب می شوند در اینکه آمریکا دشمنی خطرناکی برای ما هست حرفی نیست اما سوال این است آیا روسیه یک دوست واقعی است؟!

ما تا زمانی که از ترس وابستگی به آمریکا به روسیه روی آورده ایم برای روسها یک سرمایه وگنجی بزرگ به شمار می آییم و آنها در چانه زنی های خود با دنیا همواره ایران را قربانی کرده اند روسها در مسائل مهمی مثل حقوق دریای خزر و تاخیر در راه اندازی نیروگاه بوشهر و بحث سامانه اس300 و... نشان داده اند که به چه اندازه می توانند خطرناک باشند واین ما هستیم که به خاطر مشکلات داخلی نمی توانیم یک توازن پایدار ایجاد کنیم شاید این ضرب المثل روسی به کار ما بیشتر بیاید :«فقط یک روس میتواند دوست یک روس باشد»

ما باید با دنیا به یک نفاهم پایدار برسیم تا همواره به عنوان یک گاو شیر ده برای بعضی از قدرت ها این قدر بی اهمیت نشویم چین دارد همان بازی سیاسی را با ما بازی می کند که روسیه سالها از قبل آن نان خورده است

لوکوربوزیه؛ شهر در قامت ماشین کنترل سرمایه داری و [باز] شکست [پروژه ی ] مدرنیته در مواجه با شرق

نوشـــــــــــته ی : فرانسیسکو مارُلو

لوکوربوزیه در پلان اُبوس[i]، ضمن در نظر گرفتن وجوه اجتماعی و زیبایی شناسانه طرح، نگره ای سندیکالیستی را در قالبی خوشایند و تحت شمول استعاره ای ارگانیک، به جهان بینی ای کپیتالیستی تبدیل می کند. تالم با تمرکز بر ریشه ها و دلایلش، به عاملی خنثی بدل شده به حاشیه می رود و بر بدین رو ماتریالیسم زمخت دمیده شده در طرح زیر پرداختی زیبا پنهان می گردد. 

مانفردو تافوری[ii]

تا دهه بیست، لوکوربوزیه هر نوع گرایش سیاسی خاصی را نفی می کرد و صرفا خود را یک معمار حرفه ایی می دانست[iii]، او کمی بعد موضع خود را در اخرین بخش کتاب به سوی یک معماری(1923) و در مخالفت با بی اعتنایی معماری منطقیِ مسکوت نسبت به انقلاب های بی قید و خشونت بار برامده از افزایش فراگیر نارضایتی اجتماعی مورد بازبینی قرار داد. لوکوربوزیه بر این باور بود که می توان با به کاربردن تکنیک های ابداعی و مصالح نوینِ ساخت و ساز برامده از روش های علمی، معماری را بر سیاقی راند که علاجی باشد بر تمام دردنشان ها و خشونت موجود در ناـ ارامی های خشم الود توده ای.

اما این ایمانِ کاملا خوش بینانه به کارایی منطقیِ پیشرفت علمی ـ که غالبا به عنوان بارزه ی مشخص جنبش مدرن شناخته می شود ـ به واسطه فروپاشی هیمنه اقتصادی سرمایه داری در سال 1929، نتایج حاصل از رکود بزرگ دهه سی، ظهور رژیم های توتالیتر و نهایتا تبعات رقت بار جنگ جهانی دوم، به طور فزاینده ای، به زیر سئوال رفت.        

بر قرار ادله ی پیش امده، چندین پروژه ای که لوکوربوزیه حدفاصل سال های 1931 تا 1942 ـ مقطع زمانیِ بی نهایت مهم دگرگون شدن اثار وی با گذر از ره یافت های عقلانی/کارتزینیِ اثار اولیه و نزدیک شدن به پرداخت های شاعرانه/عاطفی متبلور در اثار متاخر وی ـ در الجزیره طراحی نمود، نه فقط تبیینی از یک ترکیب بی نهایت خاص از اثار معماری اش را ارائه می دهند، بلکه همچنین تصویری اند جامع از شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پایان عصر مدرن؛ ان گونه که مانفردو تافوری نشان می دهد در این دوره بحران اقتصادی گره ای عمیق می خورد با زیرـ وـ رو شدن کامل نظام معماری لوکوربوزیه، او رسالت [بعضا از نظر سیاسی و اجتماعی] منفعل بازنمایی نمادین را کناری می نهد و به انقیاد کامل نظام سرمایه داری تن می دهد و طرح به ابزار اصلی مدیریت اقتصادی، شرط لازم تسلیم شدن به روحیات بدوی بازار و رفع و رجوع کردن نگرانی های حال حاضر برای اخذ پروژه های اینده تبدیل می شود. از سال 1929، سرمایه نظام ذهنی اش را با  استفاده ابزاری از بحران بر هر طرحی تحمیل می کند و استراتژی حاکم بر طرح را به گونه ای تعریف می نماید که با در نظر اوردن نقش هدایت کننده طبقه کارگر بر کلیت جامعه بسطی کنترلی یابد

فقط یک روس میتواند دوست یک روس باشد

 

وزارت خارجه روسیه: به خاطر منافعمان، ایران را قربانی می‌کنیم!

 

---

کشورها سیاست خارجی خود را بر اساس تامین منافع ملی خود تعریف می کنند واین جزء لاینفک دیپلماسی در دنیا است تاریخ نشان می دهد همواره روسیه ایران را قربانی منافع خود کرده است وشاید بتوان گفت شوروی و بریتانیا بیشترین ضربه را برپیکر نحیف ایران وارد کرده اند اما اینکه ما سیاست خارجی خود را بر منافع ملی روسیه گره زده ایم نشان می دهد که از تاریخ درس نیاموخته ایم ودراین درس بسیار ضعیف ایم نمی دانم یک کشور چند بار از کشور دیگر باید لطمه بخورد تامتوجه شود .
ایران برای روسیه یک سرمایه هست برای چین . امارات .قطر. هم همین طور اما آیا انها هم برای ما سرمایه محسوب می شوند در اینکه آمریکا دشمنی خطرناکی برای ما هست حرفی نیست اما سوال این است آیا روسیه یک دوست واقعی است؟!

ما تا زمانی که از ترس وابستگی به آمریکا به روسیه روی آورده ایم برای روسها یک سرمایه وگنجی بزرگ به شمار می آییم و آنها در چانه زنی های خود با دنیا همواره ایران را قربانی کرده اند روسها در مسائل مهمی مثل حقوق دریای خزر و تاخیر در راه اندازی نیروگاه بوشهر و بحث سامانه اس300 و... نشان داده اند که به چه اندازه می توانند خطرناک باشند واین ما هستیم که به خاطر مشکلات داخلی نمی توانیم یک توازن پایدار ایجاد کنیم شاید این ضرب المثل روسی به کار ما بیشتر بیاید :«فقط یک روس میتواند دوست یک روس باشد»

ما باید با دنیا به یک نفاهم پایدار برسیم تا همواره به عنوان یک گاو شیر ده برای بعضی از قدرت ها این قدر بی اهمیت نشویم چین دارد همان بازی سیاسی را با ما بازی می کند که روسیه سالها از قبل آن نان خورده است

متن سوگند نامه مهندسی

من با آگاهی کامل از نقش و تاثیر مهندسی در سازندگی و توسعه پایدار جهان، رفاه و آسایش انسان، حفظ جهان هستی از آلودگی های زیست محیطی و تامین شادی پایدار و دراز مدت خود و دیگران، اینک که به عنوان مهندس خدمت خود را آغاز می کنم به پروردگار جهان سوگند یاد می کنم که:

همواره در سراسر زندگی شغلی، حرفه ای و اجتماعی خود بدین سوگند وفادار باشم.

به انسان، به عنوان یک موجود صاحب خرد و شگفت انگیزترین پدیده آفرینش بیاندیشم، صدیق و واقع بین باشم و به هیچ اقدامی که به انسان و انسانیت آسیب رساند، مبادرت نورزم.

دانش مهندسی و تجربه حرفه ای خود را که میراث مشترک بشری است، مغتنم دانم و کوشش کنم تا آن را به روز نگهدارم و در حد توان خود به گنجینه دانش و تجربه های سودمند بشری بیفزایم.

ایران زادگاه من است که در آن زاده و پرورده شده ام، کوشش خواهم کرد که دین خود را به سرزمینم، مردمانم، نیاکانم، و آیندگان ادا کنم.

در طول زندگی حرفه ای خود تلاش کنم تا نقش موثری در توسعه پایدار کشورم داشته باشم.

در حد توان به دانشگاه که مربی علمی و فنی من است و به کسانی که پس از من در این مکان مقدس پرورش خواهند یافت، خدمت کنم.

سرمایه های هستی، چون ماده، انرژی، محیط زیست و نیروی کار را سرمایه های تمام بشر بدانم، و در حفظ و کاربرد درست و بهسازی آنها کوشش نمایم.

در تمام فعالیتهای مهندسی خود صداقت، دقت، نظم، عدالت، سرعت عمل، حفظ منابع اجتماع و حقوق دیگران را مراعات کنم و سلامت، ایمنی و آینده نسلها را در نظر داشته و به آنان مهربان، دلسوز و متعهد باشم و همواره سود خویش را در منافع عام جستجو کنم، رشوه خواری و سایر رذایل اخلاقی را طرد و برای زحمات خود ارزش مادی ای در حد معقول و متعارف طلب کنم.

در تمام کوشش های مهندسی خود از دانش روز و آخرین یافته های فنی آگاه شوم و آنها را با ابتکار، خلاقیت و نو آوری در طراحی، برنامه ریزی و اجرا بکار بندم.

در تمام کوشش های مهندسی خود استانداردهای را مراعات و تنها در حیطه دانش و توانایی خود کار قبول کنم و تنها مدارکی را امضا کنم که به آنها احاطه فنی کامل دارم. در مواردی که منع قانونی و حق مالکیت اختصاصی وجود ندارد، دانش خود را آزادانه و به صورت رایگان منتشر کنم و در اختیار دیگران قرار دهم.

در ادای وظایف حرفه ای محول شده، متعهد، مسئولیت پذیر، مشارکت پذیر و رازدار باشم.

محیطی پر از محبت و صفا و عشق و علاقه به خدمتگذاری بی ریا به مردم و وطنم را بوجود آورم و همکاران خود را بدون توجه به ملیت، نژاد، مذهب، جنسیت، سن و عقیده دوست بدارم و ارزش های انسانی را در خود و در آنان پرورش دهم.

در کوششهای مهندسی خود همیشه فردی متواضع باشم و موفقیتهای به دست آمده را علاوه بر سعی و کوشش خود مرهون تلاش همکاران و نظام آفرینش بدانم و از آنان قدردانی و سپاسگذاری کنم.

در تمام کوششهای مهندسی خود جویا و پذیرای نقد و اظهار نظر صادقانه همکاران باشم و از لطمه زدن به حیثیت، شهرت، دارایی یا اشتغال دیگران پرهیز و از اقدامات بد خواهانه برای آنان خوداری کنم.

از کوشش های فرهنگی و فعالیتهای اجتماعی که به منظور توسعه رفاه عمومی انجام می گیرد، استقبال و در آنها شرکت کنم.

همکاران خود را به رعایت اصول اخلاق مهندسی و وجدان حرفه ای تشویق کنم.