شناسنامه دار کردن میادین و معابر شهر هرات

در جلسه شورای نامگذاری شهر هرات که با حضور مسئولین شهرستان برگزار شد در مورد شناسنامه دار کردن میادین و معابر هرات بحث و تبادل نظر شد .

جلسه شورای نامگذاری شهر هرات با حضور زاده رحمانی، فرماندار شهرستان خاتم، حجت الاسلام والمسلمین محمد رضایی امام جمعه هرات، رییس شورای اسلامی شهرهرات و رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در محل دفتر شورای اسلامی  شهر هرات برگزار شد .

در این جلسه 140 مورد خیابان، میدان و کوچه شهر هرات  پس از بحث و تبادل نظر و هم اندیشی اعضای با هدف شناسنامه دار کردن معابر و خدمت به شهروندان نامگذاری شد .

لازم به ذکر است  میدان خروجی هرات به سمت دهستان چاهک به نام دروازه شیراز و خیابان حد فاصل میدان دادگستری تا پمپ بنزین دهقان به نام خیابان بابکان نامگذاری شد.

عرصه های عزم ملی و مدیریت جهادی93

تبیین مفاهیم

نفس نامگذاری هر سال و اعلام آن در هنگام تحویل سال ، مسیر و چشم‌انداز مسئولان و مردم را مشخص می کند. نامگذاری سالها توسط مقام معظم رهبری در واقع یک نشانه گذاری اساسی و سیاستگذاری راهبردی وجهت دهی اجرایی محسوب می شود که با توجه به شرایط کشور ازضرورت حیاتی برخوردار است .

این نامگذاری‌ها می‌تواند آثار ونتایج زیر را دربر داشته باشد:

1 – ارائه سیاست واحد در برنامه‌ریزی ها

۲ – دمیدن روحیه تفکرراهبردی در برنامه‌ریزی‌ها

۳- سوق دادن نظام برنامه‌ریزی کشور بر‌محور اولویت ها

۴ – ایجاد وحدت رویه بین سیستم‌ها و واحدهای انسانی جامعه

۵- جهت دهی به نظام تبلیغاتی و فرهنگ عمومی کشور بر‌اساس اولویت ها

۶ – توجه بیش تر مسئولان و آحاد مردم به موضوعات اساسی واولویت هر سال

۷- به کارگیری سازمان یافته امکانات ومنابع درجهت تحقق شعار وعنوان محوری سال

ادامه در ادامه

نام های اصلی روزهای هفته

کیوان شید (شنبه): نخستین روز هفته به نام کیوان شید نامگذاری شده است که تشکیل شده است از کیوان + شید. کیوان بعد از مشتری بزرگترین سیاره شمرده میشود که ۷۰۰ برابر زمین است. آنرا زحل نیز نامیده اند. شید نیز به چم (معنی) نور و روشنایی است. از این رو روز نخست ایرانی حکایت از سیاره روشن و نورانی را دارد.

مهر شید (یکشنبه): روز دوم از هفته مهرشید است که مهر آن به چم (معنی) دوستی و مهربانی در پهلوی میتراست. مهر برگرفته شده از آئین هفت هزار ساله میترایی است. مهر همچنین ایزد عهد و پیمان است و در اوستا آمده است که هیچ چیز بر ایزد مهر پوشیده نخواهد بود. نامگذاری این روز به مهرشید حکایت از تعهدی است که بین مردمان باید برقرار باشد زیرا در ایران باستان پیمان شکنی و دروغ بزرگترین گناهان به حساب می آمده است. شید نیز به چم (معنی) روشنایی و نور می باشد.

مهشید (دوشنبه): مه بر گرفته شده از ماه است که این نیز از آیین میترایی کهن ایرانی آمده است. خورشید و ماه از تندیس های آئین میترایی بوده است که نشان از قدرت و پویایی جهان آفرینش داشته است. سومین روز هفته در ایران باستان به نام این نماد خداوند نامگذاری شد و آنرا مهشید به چم (معنی) ماه روشن و نورانی نام گذاشتند.

بهرام شید (سه شنبه): بهرام برگرفته شده از ورهرام زبان پهلوی باستان است و از یک سو نام ستاره مریخ است. بهرام ایزد پیروزی در ایران باستان شمرده می شده است و اندیشه نیاکان ما بر این بوده است که خداوند یکتا (اهورامزدا) نیروی هایش را برای اجرا در بین افراد بشر بین ایزدان (فرشتگان) خود تقسیم نموده است تا آنان آنرا برای مردمان پیاده کنند. از این رو بهرام ایزد پیروزی نامیده شده بوده است و چهارمین روز هفته به نام روز پیروزی روشنایی بر تاریکی و غلبه انسان بر بدی ها و اهریمن نامگذاری شده است.

تیرشید (چهارشنبه): تیر برگرفته شده از تیشتر پهلوی است. نیاکان ما تیر را ایزدان و نگهبان باران نامگذاری نموده اند و اینگونه می پنداشته اند که اهورامزدا برای یاری رسانی به کشاورزان و جلوگیری از خشکسالی و باروری زمین و سبز و سالم و پاکیزه ماندن جهان به ایزد باران فرمان میداده است که به یاری مردمان برسد. در کل این روز به نام روز روشنایی باران و خواست پروردگار برای حفظ طبیعت نامگذاری شده است.

اورمزد شید (پنجشنبه): اورمزد نام دیگری از دهها نام اهورامزدا است که همه حاکی از قدرت و توانایی پروردگار است. این نام از واژه های پهلوی ارمزد، هرمزد، اورمزد، هورمزد، اهورامزدا، مزدا گرفته شده است. از این رو پنجمین روز هفته به نام روز روشنایی خداوند نامگذاری شده است. از اینرو این واژه هنوز به گونه ای دیگر در شب های جمعه برقرار است و هنوز تصور مردمان ما بر این است که شب های جمعه روز ارتباط با خداوند و فوت شدگان است.

ناهید شید (آدینه): ناهید همان آنهیته یا آناهیتا است که ایزد آب قرار گرفته است. در اوستا آناهیتا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا، قدی بلند و اندامی تراشیده نام نهاده شده است و نام دیگر ستاره ونوس نیز آناهیتا یا ناهید است. در کل روز جمعه روز روشنایی آب و مظهر بخشندگی و عنایت پروردگار نامگذاری شده است.

جشن دیگان

جشن دیگان در روزهای دوم و نهم و هفدهم ماه دی در تقویم رسمی کشور از جشن‌هایی است که به مناسبت همنام شدن روز و ماه در تقویم ایرانیان برگزار می‌شد.
ایرانیان قدیم، گذشته از جشن‌هایی که به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌کردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه جشن می‌گرفتند. از این گونه جشن‌ها در ماه‌های پیش، جشن‌هایی چون تیرگان و مهرگان را داشتیم. اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر دارد.
از یک سو، «دی» نام هیچ یک از امشاسپندان یا ایزدان آیین زردشت نیست، در حالی که دیگر ماه‌های سال و بیشتر روزهای ماه با نام این نیروهای مینوی نامگذاری شده‌اند که هنوز هم این نام‌ها در تقویم ایرانی باقی است. از سوی دیگر، در هر ماه، سه روز به نام «دی» نامگذاری شده است و به این ترتیب، در ماه دی سه جشن با نام دیگان داریم.
«دی» از چنان اهمیتی برخوردار بوده که سه روز در هر ماه را به نام خود اختصاص داده است.