یاد آن روزی که تختی و حیاطی داشتیم

یاد آن روزی که تختی و حیاطی داشتیم

قُل قُــل قوری و قلیان و بساطی داشتیـم

عطـــر آویشن، ردیف استکــــان های بلـــور

زنــــدگی شیــــرین تر از چای نباتی داشتیم

مــــــــادری فیـــــروزه تــــر از آسمــان مخملی

سایــــــه ی مهر پـــــدر، ظهــر صلاتـی داشتیم

خانـــــــه ای گرچــــه کلنگی خالی از اندوه و غم

باخبــــــــر از حال هم شــــور و نشـــاطی داشتیم

نــم نـــم چنـــــگ و ربـــــاب و گلنـــــراقی و قمـــــر

هـــــر شب جمعــه که میشد سور و ساتی داشتیم

نــــــرده های غــــــرق پیچک، پلـــه پلـــه اطلســــی

گام پاورچیــــــن و غــــــــرق احتیاطــــــــی داشتیــــم

شــــرشــــــر فواره روی رقــــص ماهـــی های حوض

شـــــور و شــــــوق و خاطر پُر انبساطـــی داشتیم

ســـــــاده مثل آفتـــــاب آمــــــده از پشت کــــــوه

بی خجــــــالت لهجه ی اهل دهاتــــــی داشتیم

حافظ از شاخه نباتش، سعدی از سیمین تنـش

فاعلاتـــن فــاعلاتـــن فاعلاتــــــی داشتیـــــم

کارگردان! آنهمــه عشق و صفا یــادش بخیــر

آخر ِ آن روزهـــــــا ای کاش کاتـی داشتیــم

عکس ما را قاب کن هرچنـــد با گرد و غبار

تا که خوشبختی بداند خاطراتی داشتیم

"شهراد میدری"

این پست تقدیم به پدر و مادرم که بعد عمری آپارتمان نشین شدند":(