حضرت معصومه علیها السلام در اول سال 173 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود.
پدرش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و مادرش حضرت نجمه بود که به علت پاکی و طهارت نفس به او طاهره می گفتند.حضرت معصومه در 28 سالگی و در روز دوازدهم ربیع الثانی سال 201 هجری قمری در قم به شهادت رسید که امروز بارگاه ملکوتی و مرقد مطهرش همچون خورشیدی در قلب شهرستان قم می درخشد و همواره فیض بخش و نورافشان دلها و جانهای تشنه معارف حقانی است.
آن حضرت در واقع بتول دوم و جلوه ای از وجود حضرت زهرا سلام الله علیها بود.در طهارت نفس امتیازی خاص و بسیار والاداشت که امام هشتم برادر تنی آن حضرت او را (که نامش فاطمه بود) معصومه خواند.فرمود: «من زار المعصومة بقم کمن زارنی» : (کسی که حضرت معصومه علیها سلام را در قم زیارت کند مانند آن است که مرا زیارت کرده است).
مقام علم و عرفان او در مرحله ای است که در فرازی از زیارتنامه غیر معروف او چنین می خوانیم: «السلام علیک یا فاطمه بنت موسی بن جعفر و حجته و امینه» : (سلام بر تو ای فاطمه دختر موسی بن جعفر و حجت و امین از جانب موسی بن جعفر).و باز می خوانیم: «السلام علیک ایتها الطاهرة الحمیدة البرة الرشیدة التقیة الرضیة المرضیة»: (سلام بر تو ای بانو پسندیده نیک سرشت، ای بانوی رشد یافته، پاک طینت، پاک روش، شایسته و پسندیده).بدین لحاظ و مقامات عالی معنوی آن بانوست که حضرت رضا علیه السلام در فرازی از زیارتنامه معروفش به ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شانا من الشان».
(ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن چرا که تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی).امام صادق علیه السلام سالها قبل از ولادت حضرت معصومه علیها سلام در توصیف قم سخن گفته و آن مکان را حرم خاندان رسالت خوانده بود. آنگاه فرمود: به زودی بانویی از فرزندانم به سوی آن کوچ کند که نامش فاطمه دختر موسی بن جعفر است و با شفاعت او همه شیعیانم وارد بهشت می شوند.
ابتدا دو رکعت نماز مستحبّی بجا آورده و ثواب آن را به روح مبارک آن حضرت هدیه میکنیم، سپس این زیارت را میخوانیم:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیِمِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَبِیَّ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا جِرْجِیسَ بْنِ أنَاکِ عَلَیهِ السَّلامُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی رَسُولِ اللهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللهِ اَلسَّلامُ
عَلَیْکَ وَ عَلَی جَمِیعِ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ الْأوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ أشْهَدُ أنَّکَ لَقَدْ أدَّیْتَ مَا حُمِّلْتَ وَ حَفِظْتَ مَا اسْتُودِعْتَ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللهِ
کَمَا اُمِرْتَ وَ حَلَّلْتَ حَلالَ اللهِ وَ حَرَّمْتَ حَرَامَهُ وَ أقَمْتَ أحْکَامَهُ فَصَلَّی اللهُ عَلَی رُوحِکَ الطَّیِّبَةِ وَ بَدَنِکَ الطَّاهِرِ وَ حَشَرَنَا اللهُ فِی زُمْرَتِکَ تَحْتَ لِوَاءِ مُحَمَّدٍ صَلَّی
اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَلا حَرَمَنَا بَرَکَتَکَ وَ رَزَقَنَا الْعَوْدَ إلَی زِیَارَتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.[3]
ترجمه:
سلام بر تو ای پیامبر خدا، سلام بر تو ای جرجیس فرزند اناک، سلام بر تو و بر فرستادهی خدا محمّد فرزند عبدالله، سلام بر تو و بر همهی پیامبران و
فرستادگان، و جانشینان راضیشده، و شهیدان و نیکان، شهادت میدهم به درستی که تو اداء کردی آن چه را که بر عهده داشتی، و حفظ کردی آن چه را
که به امانت گرفتی، و تبلیغ از خدا کردی همانطور که مأمور شدی و حلال کردی حلال خدا را، و حرام کردی حرامش را، و بهپا داشتی احکامش را، پس درود
فرستد خدا بر روح پاکت، و بدن پاکیزهات، و محشور گرداند خدا ما را در گروه تو زیر پرچم محمّد و اهلبیتش که درود و سلام خدا بر او و آلش باد، و محروم
مگرداند ما را از برکت تو، و روزی ما گرداند زیارت دیگر تو را، و درود و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
یکى از آقایان کربلایى روزى دو یا سه مرتبه به زیارت ((حضرت سیدالشهدا (ع ))) مى رفت ، و روزى یک مرتبه بزیارت ((حضرت قمربنى هاشم (ع ))) مى آمد.
یک شب در عالم رؤ یا ((حضرت بى بى عالم فاطمه زهرا سلام الله علیها)) را زیارت مى کند و محضر مقدس آن حضرت شرفیاب مى شود و سلام مى کند.
حضرت به او اعتنایى نمى کند.
عرض مى کند: اى سیده من ، تقصیر من چیست ؟ از من چه قصورى سر زده که مورد بى اعتنایى شما قرار گرفتم ؟!
حضرت فرمود: بخاطر اینکه تو به زیارت فرزندم بى اعتنایى کردى .
مى گوید: اتفاقاً من روزى دو سه مرتبه بزیارت فرزند گرامى شما مى روم .
حضرت فرموده بودند: بله ، ((فرزندم حسین را زیارت مى کنى ، ولى فرزندم ابوالفضل العباس را یک مرتبه به زیارتش مى روى ، من مایلم این فرزندم را مانند فرزندم حسین زیارت کنى .(52)
در کف زهرا (ع ) بس این براى شفاعت |
روز مکافات دست هاى اباالفضل |
نیست دو عالم بهاى یکسر مویش |
گر که بسنجند خون بهاى اباالفضل |
جمله شهیدان خورند غبطه چو بینند |
روز جزا حشمت وعلاى اباالفضل |
با لب خندان بباغ خلد خرامد |
هر که کند گریه در عزاى اباالفضل ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ |