با مدد از وجود نازنین امام رضا علیه السلام آخرین آیه فکر می‌کنم یک دارویی است برای همه‌ی امور زندگی ما «شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ»
من حس می‌کنم باور به خدا هم در انجام واجبات به ما قوت می‌دهد دیگر مهم نیست برای ما که مردم بپسندد یا نپسندد انگ بزنند یا نزنند در ترک محرمات هم به ما حیا می‌دهد
باور داریم خدا دارد ما را نگاه می‌دهد در مصیبت‌ها هم به ما استقامت می‌دهد
«إِنَّهُ کَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا» زینب کبری در انجام تکالیفش کم نیاورد در گناه هایی که دشمن داشت زمینه اش را فراهم می‌کرد هیچ اعتنایی نکرد در مصیبت‌ها هم کم نیاورد فقط به دلیل این که می‌دانست خدا دارد نگاه می‌کند
ما هم این طور نگاه کنیم انجام واجبات مان قشنگ ترک محرمات مان به زیبایی و استقامت در برابر مشکلات ما زینب گونه انجام خواهد شد.
انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیاً و جعلنی مبارکاً این ما کنت و اوصانی بالصلاه و الزکاه مادمت حیاً (مریم: 30)
من بنده خدا هستم. خداوند به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است مرا مایه برکت قرار داد هرکجا که باشم و تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرد.
قرآن در توصیف مریم علیها السلام - مادر حضرت عیسی علیه السلام - نیز پس از این که او را به خاطر ایمان، تقوا و پاکدامنی برگزیده زنان جهان نام می نهد، خطاب به او می فرماید:
یا مریم اقنتی لربک و اسجدی و ارکعی مع الراکعین (آل عمران: 42)
ای مریم برای پروردگارت خضوع کن و سجده به جا بیاور و با رکوع کنندگان رکوع کن.»
در روایات نیز بیان شده که حضرت عیسی علیه السلام در توصیه های شان به حواریون، از نماز به عنوان شرافتمندانه ترین عمل اخروی و بهترین یاری دهنده در فراز و نشیب های زندگی دنیوی یاد کرده است و در آن یاران خود را به پی گیری این فریضه الهی فرمان داده اند.
در مجموع از آیات و روایات این گونه بر می آید که در مسیحیت نماز از دستورات ضروری و واجبات با اهمیتی است که حضرت عیسی علیه السلام مردم را به برپایی آن تشویق کرده است.